ความดีที่ไม่เคยประกาศพระองค์ภาฯเจ้าฟ้าผู้มอบชีวิตใหม่ให้คนคุกทรงบริจาคเงินให้โรงพยาบาลราชทัณฑ์ทุกเดือนอรสุมสุดที่สาครนักเขียนสารคดีชื่อดังศิลปินแห่งชาติสาขาวรรณศิลป์ได้โพสต์ข้อความผ่านFacebookถึงสมเด็จพระเจ้าลูกเธอเจ้าฟ้าพัชรกิติยาภาและเรียนที่ลาเทพยวดีกรมหลวงรากษาที่มีศิริพัฒน์มหาวัชรราชธิดาโดยมีข้อความว่าพระองค์ภาผู้มอบชีวิตใหม่ให้คนคุกเมื่อ20ปีก่อนครั้งที่ทัณฑสถานโรงพยาบาลราชธานียังเป็นเพียงตึก2ชั้น4หลังเล็กๆบรรยากาศร่มเย็นด้วยต้นหมากราก ไม้และบึงน้ำเล็กๆมีดอกบัวชูช่อสวายโรงพยาบาลได้รับงบประมาณค่ายาเพียงปีละเป็นเรือนแสนซึ่งนับว่าน้อยมากหากเทียบกับจำนวนผู้มาใช้บริการมีเจ้าฟ้าพระองค์หนึ่งเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยบริจาคเงินค่าขนมเดือนละ2,000บาททุกเดือนเพื่อช่วยต่อลมหายใจกับผู้ป่วยที่นี่ทั้งยังเสด็จไม่เยี่ยมผู้ป่วยเป็นระยะๆถึงข้างเตียงเพื่อมอบกำลังใจให้กับผู้ป่วยโดยไม่ทอดทิ้งและยังมอบหนังสือที่ได้อ่านแล้วให้กับผู้ป่วยได้อ่านต่อเป็นการทำบุญแบบเงียบๆ เจ้าฟ้าหญิงพระองค์นี้ทรงเป็นหนอนหนังสืออ่านหนังสือทุกประเภทจากหลายนักเขียนทั้งนวนิยายแม้หนังสือสารคดีนักหนาก็ทรงอ่านและเสด็จงานสัปดาห์หนังสือเป็นการส่วนพระองค์เป็นมิตรนับแต่ครั้งอย่างจัดงานที่กระทรวงศึกษานามพระทัยและความเมตตาจากเจ้าฟ้าพระองค์นี้จารึกอยู่ในใจผู้ต้องขังเจ็บป่วยตลอดมาโดยที่คนภายนอกมิได้ล่วงรู้ต่อมาเมื่อทรงเจริญวัยขึ้นเป็นนักกฎหมายทรงให้กำเนิดโครงการกำลังใจในพระดำริทำกิจกรรมสารพัดเป็นอเนกอนันต์เพื่อพัฒนา คุณภาพชีวิตผู้ต้องราชทัณฑ์จนถึงปัจจุบันเป็นเวลากว่า10ปีแล้วนักเขียนสารคดีคนหนึ่งเคยตั้งปรารถนาไว้ว่าจะนำต้นทุนที่ตนพอมีคือความรู้ด้านการเขียนไปสอนการเขียนเรื่องเล่าให้กับผู้ต้องขังในเรือนจำกลางบางขวางเพื่อหวังให้งานเขียนของพวกเขาได้เป็นครูเป็นอุทาหรณ์ให้กับสังคมความปรารถนานี้ถูกเก็บงำอยู่ในใจมานานถึง10กว่าปีเพราะเป็นสิ่งที่ยากจะเป็นไปได้ต่อมาเมื่อวันหนึ่งได้มีมีโอกาสเข้าเฝ้าเป็นการส่วนพระองค์จึงไม่มีโอกาสกราบ บังคมทูลถึงเรื่องนี้ครั้งนั้นโครงการกำลังใจในพระดำริยังไม่มีการทำกิจกรรมในเรือนจำชายเจ้าฟ้าพระองค์นั้นได้เปิดโอกาสให้นักเขียนสารคดีเล็กๆกลุ่มหนึ่งเข้าไปสอนการเขียนเรื่องเล่าจากแดนประหารได้ในนามของโครงการกำลังใจในพระดำริร่วมกับกรมราชทัณฑ์และหน่วยงานอื่นๆชีวิตการเป็นครูในเรือนจำของคนเขียนสารคดีเล็กๆกลุ่มหนึ่งเริ่มต้นที่บางขวางเมื่อวันที่24พฤศจิกายน2553ก่อนวันเกิดอายุครบ53ปีของครูใหญ่ในชั้นเรียนการเขียนเพียง2-3วันนัก เรียนของเรามีทั้งโทษประหารที่มาเรียนกันโดยโซ่ตรวนที่ล่ามขาที่เสือเป็นโทษตลอดชีวิตด้วยความใส่ใจและความเมตตาเจ้าฟ้าพระองค์นั้นยังเสด็จเป็นการส่วนพระองค์มาประทานประกาศนียบัตรหลังจบหลักสูตรนักเรียนทุกคนตื่นเต้นปลื้มปิติใจกันมากพวกเขาบอกกับพ่อแม่คนในครอบครัวว่าแม้อยู่ในก้นคุกก้นดาราก็ยังไม่มีโอกาสเข้าเฝ้าใกล้ชิดพวกเราทั้งครูและนักเรียนยังจดจำบรรยากาศที่แสนสดชื่นซึ่งเกิดขึ้นนานๆครั้งในเรือนจำได้นักเขียนสารคดีกลุ่มเล็กๆกลุ่มนี้ยังคง เข้าไปสอนในแดนหญิงเรือนจำต่างๆอีกราว20กว่าแห่งในช่วงเวลาต่อมานับเป็นประสบการณ์ที่มีค่าต่อชีวิตจิตใจของพวกเราอย่างยิ่งไม่นับการทำกิจกรรมอย่างต่อเนื่องในบางครั้งเช่นโครงการจิตอาสาจากประหารสอนลูกศิษย์ถักหมวกถวายพระถักผ้าพันคอให้คนแก่ทำหนังสืออักษรเบลให้คนแก่โครงการนิทานสร้างสุขสอนลูกศิษย์เขียนนิทานภาพสำหรับเด็กและโครงการที่ประทับใจที่สุดคือโครงการสอนปั้นพระพุทธรูปทั้งการเขียนและการปั้นพระดำเนินมาจนถึงรุ่น ที่4สำหรับสังคมภายนอกชีวิตของผู้ต้องขังคนหนึ่งอาจไม่ต่างจากเด่นคนไม่ว่าเขาจะเป็นผู้ผิดพลาดหรือแพ้ชีวิตในเรือนจำไม่ต่างจากแดนสนธยายิ่งเวลาเจ็บป่วยด้วยแล้วช่างน่าเวทนายิ่งนักหากปวดฟันก็ต้องทนทรมานอยู่อย่างนั้นเป็นเดือนเป็นปีการเข้าถึงสถานพยาบาลในเรือนจำกว่าจะได้พบพญาบาลก็ยากเต็มทีกว่าจะได้ยาแก้ปวดฟักเม็ดก็ช่างยากเย็นแสนเคนคนในเรือนจำเท่านั้นนั้นที่จะรับรู้และเข้าใจคุกไม่ต่างจากนรกบนดินดีๆนี่เองในจำนวนเรือนจำทั้งหมด100กว่า แห่งทั่วประเทศมีเพียงทัณฑสถานโรงพยาบาลราชทัณฑ์และสถานพยาบาลของเรือนจำกลางบางเท่านั้นที่มีแพทย์ประจำอยู่โครงการราชทัณฑ์ปันสุขที่เกิดขึ้นด้วยน้ำพระทัยของพระเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่10และพระราชวงศ์โดยเฉพาะเจ้าฟ้าพระองค์นั้นทำให้คุณภาพชีวิตของผู้ต้องขังทั่วประเทศดีขึ้นมากพวกเขาสามารถเข้าถึงการรักษาที่ดีขึ้นเราพลิกฝ่ามือเราอยู่คนละโลกจากเดิมเข้าถึงหมอเข้าถึงการรักษาที่ดีขึ้นมีอุปกรณ์การแพทย์ที่ทันสมัยขึ้นเฉพาะที่โรงพยาบาลราชธานีมีเครื่องฟอกไตอยู่เป็น 20เครื่องบรรยากาศที่ทัณฑสถานโรงพยาบาลราชธานีไม่กี่วันที่ผ่านมายังคงคึกคักสดใสบรรดาผู้ต้องขังเจ็บป่วยที่นั่นกำลังตื่นเต้นที่จะได้เข้าเฝ้าเจ้าฟ้าพระองค์นั้นที่จะเสด็จมาเยี่ยมเยียนเป็นกำลังใจให้พวกเขาในวันที่30ธันวาคมนี้หนทางชีวิตของเจ้าฟ้าพระองค์นั้นไม่ใช่หนทางที่สะดวกสบายด้วยทรงทำงานหนักพักผ่อนน้อยมากบางคืนยังไม่ส่งนอนเฝ้าแม่ที่โรงพยาบาลภาพที่เราท่านได้เห็นคือภาพของเจ้าฟ้าผู้ร่าเริงสดใสมีความกระตือรือร้นมี พลังชีวิตมีน้ำใจเมตตาเต็มด้วยความเห็นอกเห็นใจผู้อื่นแต่ภาระมากมีที่แบกอยู่บนหลังไหล่นั้นเล่าใครซักกี่คนที่จะเข้าใจและล่วงรู้สำหรับคนเขียนสารคดีเล็กๆคนหนึ่งเจ้าฟ้าพระองค์นั้นคือผู้มีพระคุณที่เปิดโอกาสให้ได้ทำกิจกรรมในเรือนประจำอย่างต่อเนื่องมา12ปีกว่าแล้วได้ดำเนินชีวิตที่พอเป็นประโยชน์แก่สังคมและแก่ลูกศิษย์ลูกหาในนั้นได้ก็ด้วยพระเมตตาและด้วยพระหัตถ์ที่เปิดโอกาสให้ได้ทำตามความฝันที่ตั้งปรารถนาไว้ได้พบความภูมิใจที่สุดใน ชีวิตคือการเป็นครูของคนคุกมีหัวใจของใครกันที่จะมองเห็นคนทุกข์จะมีมือของใครกันที่สนใจจะมาช่วยมาโอบอุ้มพวกเขาฉุดให้ขึ้นมาจากนรกบนดินให้มีชีวิตอย่างเต็มคนเช่นที่เป็นอยู่ในวันนี้แต่ดวงตาของเจ้าฟ้าพระองค์นั้นมองเห็นและมือของพระองค์ก็ได้เปิดบานประตูแห่งโอกาสให้กับพวกเขาผู้ต้องราชทัณฑ์กว่า3แสนชีวิตขอกราบด้วยความระลึกพระคุณพระองค์ภาขอให้ทรงมีพระพลานามัยที่แข็งแรงขึ้นเพื่อเป็นที่พึ่งเป็นแสงสว่างแห่งความหวังของผู้ต้อง
